دوربین های مگاپیکسل
دوربین های مگاپیکسل تغییرات بزرگی را در تجارت ویدئوهای امنیتی ایجاد کردند. این دوربین ها به دو صورت می توانند به کاربران کمک نمایند. اول با ایجاد تصاویر با جزئیات بیشتر و وضوح بالاتر که کاربر را قادر می سازد که به شناسایی بهتری از افراد و اشیا موجود در محیط دست یابد. دوم اینکه با پوشش میدان دید بزرگتر، نیاز به استفاده از دوربین های زیاد را در یک محیط از بین می برد.
این دو تفاوت بین دوربین های VGA و دوربین های مگاپیکسل به شرح زیر بیان می گردد:
رزولشن دوربین استاندارد VGA شامل یک آرایه 640×480 از پیکسل ها می باشد که تقریبا در حدود 3/0 مگاپیکسل است. در یک نرم افزار تشخیص چهره دوربین VGA می تواند یک میدان دید 5 فوت را پوشش دهد اما یک دوربین 2 مگاپیکسلی می تواند یک میدان دید 11 فوت و یک دوربین 3 مگاپیکسلی می تواند تقریبا 15 فوت را پوشش دهند. دوربین های مگاپیکسل از سنسورهای CMOS که نیاز به ولتاژ کمتری دارند استفاده می کنند. در دوربین ها با سنسور CMOS هر فریم از بالا به پائین در یک حرکت رولی شکل نمایش داده می شوند.
در صورتیکه در ویدئوهای قدیمی از اسکن خط های فرد و زوج تصویر برای نمایش تصویر در هر فریم از ویدئو استفاده می شد که باعث تاری تصویر و لبه های دندانه دار اجسام در حال حرکت می شد اما در دوربین های مگاپیکسلی به دلیل اسکن متفاوت این مشکلات بوجود نمی آید. دوربین ها با رزولشن بالا مقدار بیشتری از اطلاعات را منتقل می نمایند و این حجم دیتای اضافی زمان زیادی در دوربین برای پردازش و پهنای باند و حافظه بیشتری برای ذخیره سازی لازم دارد که تمامی این مشکلات با استاندارد فشرده سازی H.264 جبران شده اند.
اولین دیدگاه را ثبت کنید